Er bestaan drie types nestingen bij de hommels: in de grond, gelijk met de grond en bovengronds.
Het zijn de hommels die ondergronds nesten die het meest nut hebben aan kunstmatige inrichting. Darentegen, worden deze inrichtingen echter weinig gebruikt, ongeveer één op tien, en er moet soms meerdere jaren worden gewacht voor het nestkastje bewoond wordt.
Nesten ondergronds
De soorten die ondergronds nesten (zoals de grondhommel) bezetten meestal een oud hol van knaagdieren. Men kan een vals hol aanmaken door een houten kist of een omgekeerde bloempot te begraven, en te vullen met gedroogde twijgen of houtkrullen, waar men een beetje gebruikt strooisel van knaagdieren (muis, hamster, konijn) aan toevoegd; de urinegeur zal de koninginnehommels lokken, zoals in echte hollen.
Let er wel op dat de ingang van het nest niet direct verbonden is met de buitenkant met een vertikale gang, om overstroming bij regenweer te voorkomen. Men kan bover de ingang een platte steen plaatsen, licht verhoogd, of een buis gebruiken van enkele centimeters breed en een twintig tal centimeters lang.
Nesten op de grond
Hommels die op de grond nesten (zoals veldhommels) verkiezen eenvoudige inrichtingen, zoals een hoop dode bladeren beschut onder een haag of een struik.
Nesten bovengronds
Hommels die bovengronds nesten, zoals de boomhommel, vinden gemakkelijk onderdak. Men vindt ze vaak in nestkatsjes voor vogels of in onderdakisolatie.
